Oto zapowiadany artykuł szczegółowo opisujący gitary na których gra (lub grał) Kirk Hammett – zestawienie jest równie (o ile nie bardziej) bogate co tekst o gitarach Jamesa i również obejmuje wiosła używane od czasów „Kill’em All” po epokę „Death Magnetic”.
I kolejna paczka gitar Gibson Les Paul dla Was. Oczywiście w jednym miejscu. Dlaczego? Bo nie różnią się niczym szczególnym, oprócz koloru. Jak i inne modele, na tych gra również m.in. Nothing Else Matters, Welcome Home (Sanitarium), Fade To Black, Frantic (jak widzimy, Kirk czasem nalepia na główki nazwy utworów, które najczęściej gra na danej gitarze).
Jedną z pierwszych nabytych gitar pomiędzy wydaniem płyt (2007) jest ESP KH-2 Dracula #1 (boat), #2 (big) i #3 (big). Korpus wykonany jest z olcha, gryf z mahoniu, zaś podstrunnica z palisandru. Progi są oznaczone krzyżami (tak jak na gitarze Tonny’ego Ioommi’ego). Na korpusie grafika animowanego Draculi. Posiada 3 modele, różniące się jedynie grafiką z filmu (jedna z napisem po prawej stronie i dwie po lewej, różniące się liczbami potencjometrów). Używał jej podczas „Francais Pour Une Nuit” oraz „Orgullo, Pasion y Gloria: Tres Noches En La Ciudad de Mexico”. W sprzedaży jest także tańsza wersja tej gitary od firmy LTD.
Podczas pracy nad albumem Death Magnetic Kirk używał także gitary ESP Stratocaster stylizowane na model David Gilmour Signature. Korpus jest z olcha, gryf i podstrunnica klonowa. Oryginalny model posiada przystawki 1 Custom ręcznie nawijany singiel 50s Strat (gryf), 1 Custom ręcznie nawijany singiel Strat (środek), 1 Seymour Duncan SSL-5 Strat (mostek). Mostek w nim to American Vintage Synchronized Tremolo, Custom Beveled Tremolo Block i Skrócone ramię tremolo.
Kolejny nabytek użyty tylko w studiu to standardowy (jak wiele w jego kolekcji) model Fender Stratocaster jest on czarny z białą maskownicą. Oraz kolejny z tej serii Fender Stratocaster tym razem zółty z białą maskownicą i czarnym osprzętem (przystawki i potencjometry).