W poniższym artykule, macie możliwość przyjrzeć się gitarom Jamesa Hetfielda. Specjalnie dla Was zebraliśmy zdjęcia oraz opisy gitar, których lider Metalliki używał od czasów „Kill’em All’ do „Death Magnetic” – nie tylko tych znanych, ale również wioseł, które nie ujrzały „światła dziennego”.
Następną nowością jest Gibson Les Paul #1 Standard. Używał go w studiu do nagrywania płyty, także później podczas sesji do „St. Angera” wiec strój tej gitary był obniżony. Jest to standardowy model. Tym razem James nie wymienił jednego z pokręteł tone na 3 – pozycyjny przełącznik.
Kolejna płyta to kolejne nabytki Papy Heta. Tym razem gitara National Resolectric. Jest ona z afrykańskiego mahoniu, przystawki w niej to Highlander IP-1X oraz P-90. Użył tej gitary na koncercie “Bridge School Benefit” i podczas akustycznych setów na trasie “Poor Re-touring Me” w 1998r. Użył jej również podczas nagrywania “Reload, Rehearse Request”
Znów gitara tej samej firmy ale tym razem National Style O Resonator .Posiada mosiądzowy korpus w kształcie „O”. Użył tej gitary na “Don’t call us, We’ll call you” – specjalnej audycji radiowej w KSJ0 i podczas akustycznych setów na trasie “Poor Re-touring Me” w 1998r. Ma on 2 podobne modele.
W swojej kolekcji James posiada jeszcze więcej niepokazywanych gitar. National Guitar „Town And Country”. Jest ona żółta z czarną maskownicą (patrz zdjęcie na białym pokrowcu). Posiada przystawki Single coil zamontowane w pudełka humbuckera. Posiada mostek starego typu tune – o – matic. Model ten pochodzi z 1955 roku. Także prawdopodobnie nabyta w okresie „Load/Reload”.
Podczas tej sesji użył także gitary Vox Phantom XII Stereo. Jest to 12 – strunowa gitara w kolorze czarnym z białą maskownicą. Jest to rocznik 1966. Jak widać użył podczas nagrywania na niej kapodastera.
James w studiu użył również gitary Fender James Burton Telecaster. Posiada on sygnowane przetworniki Burtona, oraz 5 pozycyjny przełącznik Strat – o – Tele. A także złoty mostek i potencjometry.
Kolejnym nowym nabytkiem jaki można było zobaczyć podczas promocji płyty był ESP Eclipse #1 JH-3 #1 oraz Eclipse #2 JH-3 #2. Posiada ona na korpusie grafikę w stylu „pinstriping”. Wymyśloną przez Jamesa (na zdjęciu jego projekt). Korpus jest olchowy, gryf mahoń a podstrunnica wykonana z palisandru. Przystawki w nim to EMG 60 i 81 z chromowanymi obudowami. Na progach możemy oglądać na 1 i 12 progu “Racing flag” a na pozostałych “Custom flag”. Przystawki oraz mostek niezmienny u Hetfielda od lat. Możemy ją podziwiać na “MTV ReLoad, Rehearse, Request” oraz gigach promujących “Reload”. Druga z gitar różni się osprzętem. Przystawki nie są w chromowanych obudowach oraz potencjometry są czarne. A także różnią się oznaczeniami progów, na tym modelu są „Custom flag” zaś na 12 progu logo firmy „ESP”.
Dommenget Les Paul jest bardzo drogą i unikalną gitarą w kolekcji Hetfielda. Posiada EMG 81 przy mostku oraz EMG 85 przy gryfie. Ma 2 potencjometry volume oraz 2 tone, a także 3 – pozycyjny przełącznik. Mostek w niej jest konstrukcji tune – matic. Jest ona czarna ze złotym bindingiem po bokach korpusu. Nigdy nie używana na koncertach.
W sesji zdjęciowej z planu teledysku do „The Memory Remains” ujrzeć można było Jamesa z gitarą akustyczną z różnymi malunkami na pudle m.in. z pacyfką, twarzami, buziakami, motylami.
Ostatnią już gitarą, którą “pochwalił” sie James podczas promocji tej płyty był 1966 Martin D-28 Acoustic. Korpus jest z drzewa różanego, zaś podstrunnica oraz mostek z hebanu. Użył tej gitary na koncercie “Bridge School Benefit” i podczas akustycznych setów na trasie “Poor Re-touring Me” w 1998r. oraz podczas koncertu “S&M” przy wykonaniu utworu “Nothing Else Matters”. Prawdopodobnie użył tej gitary także do nagrania „Mama Said” na albumie „Load”.