Swear the Empress to piątka młodych, uzdolnionych muzyków, którzy adekwatnie do panującego, XXI wieku poznali się przez Internet. Mimo, iż stało się to stosunkowo niedawno, bo w 2014 roku, jako zespół mają już niemałą listę wyróżnień. Należą do nich m.in. zajęcie 3. Miejsca w finale trzeciej edycji Stage4YOU na UW, zajęcie 1. miejsca na I Przeglądzie zespołów Rockowych MakMuza oraz zakwalifikowanie się do Seven Festival Music & More Węgorzewo 2015.
Szybko postępujący wzrost popularności zapewnia im – jak nie trudno się domyślić – muzyka, która oparta jest na mocnych, rockowo-metalowych riffach i tętniącej sekcji rytmicznej. Choć tak naprawdę to wokal Justyny Kawałko jest tu zdecydowaną siłą napędową i niepodważalnym znakiem rozpoznawczym zespołu.
Wspomniane sukcesy i wyjątkowo dobre zgranie muzyków doprowadziły do jednego, nieuniknionego wydarzenia: utrwalenia materiału w studio. Dzięki temu dziś leży przede mną zdobiona ciekawą grafiką okładka, a płyta opatrzona tytułem Swear the Empress EP zatacza niezliczoną ilość obrotów w wysłużonym odtwarzaczu. Niesiony dźwiękami czym prędzej pragnę więc podzielić się w tekście swoimi spostrzeżeniami.
Dwa pierwsze utwory, 'Hesitation’ i singlowy 'To the Core’ to przepełnione wirtuozerskim graniem wioseł i naładowane do granic możliwości emocjonalnym głosem rzeczonej wokalistki petardy. 'Colors’ z kolei to ukłon w stronę entuzjastów nieco bardziej prostego, lecz zdecydowanie chwytliwego brzmienia, klimatycznie przeplecionego miłymi dla ucha zwrotkami, przyspieszającym refrenem i solowym popisem.
'Take Away My Pride’ to metalowy, tętniący kawałek, w którym członkowie oryginalnego składu zostawili dużo przestrzeni dla gościnnie występującego basisty – Patryka Falkowskiego. Rolę przerywnika, a zarazem formę pięknej ballady pełni tutaj 'As You Walk Away’, a ostatni na liście utworów 'The Same Horizon’ to godne profesjonalnych artystów zwieńczenie albumu. Utrzymana w średnim tempie sekcja rytmiczna daje pole do popisu połamanym niekiedy riffom i pasażom, które po wybrzmieniu solówki po prostu zostają wyciszone, pozostawiając uczucie niedosytu…
Z uwagi na brak rażących braków nie pozostaje nic innego jak przyznać krążkowi niemalże najwyższą z możliwych ocen i zacząć polowanie na koncert, który mam nadzieję przydarzy się w najbliższej przyszłości w zamieszkiwanym przeze mnie mieście. Może przy odrobinie szczęścia dostanę wtedy możliwość zamienienia choć paru słów z właścicielką głosu brzmiącego echem w mojej głowie na długo po wyłączeniu odtwarzacza…
2. 'To The Core’
3. 'Colors’
4. 'Take Away My Pride’
5. 'As You Walk Away’
6. 'The Same Horizon’
Wyro(c)k
0-10 Sad But True
11-20 Bad Reputation
21-30 Wild Thing
31-40 Satisfaction
41-50 Another Brick in the Wall
51-60 Proud Mary
61-70 Highway To Hell
71-80 2 Minutes to Midnight
81-90 Ace of Spades
91-100 Master Of Puppets
- Pierwsze wrażenie8
- Instrumentarium9
- Wokal10
- Brzmienie9
- Repeat Mode10