Nagrany i wydany w 1999 roku album „S&M„, ukazujący największy heavy metalowy zespół świata w połączeniu z prawie setką muzyków orkiestry San Francisco dyrygowaną przez Michaela Kamena, jednego z czołowych kompozytorów muzyki filmowej. Eksperyment muzyczny, który budził skrajne reakcje, co nie przeszkodziło w osiągnięciu szczytów list popularności, a także kilkukrotnego pokrycia się platyną, zarówno w wersji CD, jak i DVD. 11 utworów i 41-minutowy dokument znajdziecie poniżej.
Koncerty z orkiestrą, zagrane i zarejestrowane 21 i 22 kwietnia 1999 w Berkeley Community Theatre (a także w Berlinie i Nowym Jorku w listopadzie tego samego roku), to finalne spełnienie idei łączenia heavy metalu z muzyką klasyczną – pomysłu, jak wielokrotnie przyznawali James Hetfield oraz Lars Ulrich, wysuniętego przez Cliffa Burtona. To właśnie klasyczne wykształcenie Cliffa, rozmiłowanego w Bachu, wpłynęło na kształt partii instrumentalnych i melodyjnych fragmentów na płytach ’Ride the Lightning’ oraz ’Master of Puppets’. Innym przyczynkiem do rockowo-symfonicznych połączeń był 'Concerto for Group and Orchestra’, album nagrany przez Deep Purple oraz Royal Philharmonic Orchestra w 1969 (warto nadmienić, że w 1999 Deep Purple, dowiedziawszy się o symfonicznych koncertach Metalliki, samo wróciło do pomysłu sprzed 30 lat i nagrało album z London Symphony Orchestra).
Zarówno dla zespołu, jak i Michaela Kamena trudności sprawiał wybór repertuaru. Dziś wiadomo, że brano pod uwagę zagranie takich utworów, jak 'Wasting My Hate’ (tytuł ten jest widoczny w pierwotnej setliście na dokumencie zaprezentowanym poniżej), czy nawet zdaniem wielu oczywistych kandydatów jak 'The Unforgiven’ i 'Fade to Black’ – w przypadku tych i paru innych numerów ostatecznie zdecydowano, że jednak nie nadają się do aranżacji z symfonią.
Oprócz partii orkiestralnych i większości obniżonej tonacji, utwory na 'S&M’ są bardzo podobne do wersji oryginalnych – na poważniejsze zmiany zdecydowano się zaledwie w 'The Thing That Should Not Be’ (rezygnacja z drugiej zwrotki i refrenu, zastąpienie trzecią zwrotką) czy 'Hero of the Day’; również 'Nothing Else Matters’ różni się od oryginału z 1991, natomiast struktura jest niemal taka sama jak w wersji koncertowej uskutecznianej od 1996 po dziś. Warto nadmienić, że znajomość z Kamenem (zmarłym w 2003 roku na atak serca) zaczęła się od zrealizowanej korespondencyjnie aranżacji symfonicznej (mocno ściszonej na albumie) właśnie do 'Nothing Else Matters’.
Wydając swój symfoniczny album, Metallica nie byłaby sobą, gdyby nie umieściła gry słownej w tytule. 'S&M’ możemy odczytywać jako nawiązanie do dwóch głównych składników albumu, ale pamiętajmy, że podstawowo ten skrót odnosi się w angielskim do sadomasochizmu. Może jednak coś w tym jest…
2. „The Call of Ktulu”
3. „Master of Puppets”
4. „Of Wolf and Man”
5. „The Thing That Should Not Be”
6. „Fuel”
7. „The Memory Remains”
8. „No Leaf Clover”
9. „Hero of the Day”
10. „Devil’s Dance”
11. „Bleeding Me”
Pierwsza płyta zestawu zawiera dodatki w postaci bardzo ciekawego, trwającego 41 minut filmu dokumentalnego, który ukazuje przygotowania do koncertów zarejestrowanych na potrzebę „S&M”, a także „No Leaf Clover” (Maestro Edit), czyli tylko i wyłącznie ś.p. Michael Kamen ukazany podczas dyrygowania do tego utworu.
Więcej artykułów na temat „S&M” znajdziesz TUTAJ.
Dodatki (DVD#1):
S&M documentary:
No Leaf Clover (Maestro Edit)
Koncert (DVD#1):
The Ecstasy of Gold / The Call of Ktulu
Master of Puppets
Of Wolf And Man
The Thing That Should Not Be
Fuel
The Memory Remains
No Leaf Clover
Hero of the Day
Devil’s Dance
Bleeding Me